မ်က္၀န္းေရ....မငိုနဲ႔ေတာ့
ငါ့ဒါဏ္ရာက မင္းထက္ပိုပါတယ္။
မင္း ငိုေပးယံုနဲ႔
ငါေျဖသိမ့္တဲ့ ညေတြ
ေရတြက္လို႔ မရခဲ့ပါဘူး။
ေန႔ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ျဖတ္ခဲ့တာ
ခုဆို ႏွစ္ေတြကူးလာၿပီ။
အသည္းနာတယ္...
ရင္ကြဲပတ္လက္
ေၾကကြဲရက္ေတြ
တစ္စစနဲ႔ ေလာင္ၿမိဳက္တဲ့ရင္...
နာက်င္ပါေစေတာ့ေလ။
ရံႈးၿပီးရင္းရႈံး
အမုန္းနိဂံုးနဲ႔
အေ၀းဆံုးကို ေျပးထြက္သြားတာ
ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီေနာ္။
ေမ့ပစ္ဖို႔
ဒီရင္ကို ဘယ္လိုအမိန္႔မ်ဳိး
ေပးရပါ့မလဲ။
အိပ္မက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးေလ။
ႏိုးလာေတာ့
ငါ့မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔။
ငါ့ဒဏ္ရာက မင္းထက္ပိုပါတယ္။
Mypoembag
No comments:
Post a Comment