Thursday, November 11, 2010

ကၽႊန္မရဲ႕..အခ်စ္ဦး

အခ်စ္ဆုိတဲ့အရာဘာလည္းလို႕
မသိလိုက္ေသးခ်ိန္မွာဘဲ မင္းနဲ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္။

ဘာမွန္းမသိေသးတဲ့ င့ါရဲ႕အျဖဳထည္ႏွလံုးသားမွာ
ႏွူးညံသိမ့္ေမြ႕ျပီး ..ရင္ခုန္ခ်င္းမ်ားနဲ႕
အခ်စ္ကို မင္းစသင္ေပးခဲ့တယ္..။

တစ္ေယာက္တစ္နယ္စီ ေ၀းကြာေနရလို႕
ရင္နင့္ေအာင္လြမ္းရတဲ့ ခါးသီးလြန္းတဲ့
အလြမ္းဆုိတဲ့အရာကို မင္းေၾကာင့္ဘဲ
ခံစားခဲ့ရဘူးတယ္…။

မင္းနဲ႕ျပန္ဆံုမဲ့ေန႕ကို လက္ခ်ိဳးေရျပီး
ေမွ်ာ္လင့္ေစာင္းခဲ့ရတဲ့..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္းဆုိတဲ့အရာကိုလည္း မင္းေၾကာင့္ဘဲ
ခံစားခဲ့ရဘူးတယ္…။

မင္းထားသြားခဲ့ေတာ့လည္း
မေမ့ႏုိင္သူရဲ႕ရင္ထဲက ခြင့္လြတ္ခ်င္း
ေပးဆပ္ခ်င္း ေတြနဲ႕အတူ
မင္းရဲ႕ေျပာင္းလဲသြားတဲ့အေပါမွာ
ငါခြင့္လြတ္နားလည္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္..။

ပထမဆံုးခ်စ္ရတဲ့ နင္ဟာငါ့ရဲ႕
ခ်စ္ဦးသူမို႕…
ေမ့မရခ်င္းဆုိတဲ့..သတိရမူ႕ေတြနဲ႕အတူ
ငါမင္းကိုအခုခ်ိန္ထိ
တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနခဲ့တာအမွန္ပါ…။

Nang Hom Thiri
11/11/2010

...စကၠဴစြန္...

ငါ..မင္းအတြက္ဆုိရင္

ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရတဲ့

စကၠဴစြန္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေနရင္ေတာင္

ၾကိဳးေတြျဖည္ခ်ျပီးေတာ့

မင္းဆီအေရာက္ လြင့္ေမွ်ာလာခ်င္တာပါ

ဒါေပမဲ့လည္းေလ…

ၾကိဳဆုိမူ႕မရိွတဲ့ နင့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကို

ငါဘယ္လုိအင္အားမ်ိဳးနဲ႕ေမွ်ာလြင့္လာရမလဲ

နင္ေျပာပါ….။

Nang Hom Thiri
10/11/2010