Wednesday, December 1, 2010

အခ်စ္ရဲ႕ရသ

တစ္ကယ္ေတာ႕...

ယံုႀကည္ျခင္းနဲ႕

နားလည္မွဳဟာ

တို႕နွစ္ေယာက္ႀကားက

ေရေသာက္ျမစ္...

ဒီလိုရွင္သန္မွဳက

ဘဝမွာ အဖိုးတန္ဆံုးပဲ.. အခ်စ္ရဲ႕..

နင္႕ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကို

ေငးႀကည္႕ရင္း ျပံဳးရတာ

ဘဝရဲ႕ အာဟာရ..

ငါ႕အတြက္ေတာ႕ ခ်ိဳျမိန္လြန္းတယ္...

သိရဲ႕လား....

ရယူလိုခ်င္းကင္းကင္းနဲ႕..

ငါဟာ..

တကယ္ကို ခ်စ္သြားခဲ႕တယ္..ဆိုတာ ကို..

ဒီည.. ငါ မိုးေကာင္းကင္က

ႀကယ္ေတြဆီ... ျပံဳးႀကည္႕ရင္း..

ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို.. ရြတ္ဆိုမိေတာ႕..

သူတို႕က တလက္လက္ျဖာလို႕

ေကာင္းခ်ီးေပးတယ္..

ဒါေပမယ္႕...

နင္မရွိတဲ႕ ေန႕ည...

ငါ႕ေလထုမွာ...

ေအာက္စီဂ်င္ေတြ ပါးလ်

မ်က္ဝန္းမွာ ... ျမဴေတြဆိုင္း..

သူတို႕လည္း အေရာင္ေတြ မွိဳငး္လာရင္း..

ငါ ရင္ထဲ တိတ္တိတ္ေလး

ငိုတတ္ျပီ ဆိုတာကို...

တစ္ေန႕ေန႕ေတာ႕..

ငါေလ..

နင္သိေအာင္ ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္..။

အလြမ္းေျပ

( ၂၈.၁၁.၂၀၁၀)

ရာသီေျပာင္းခ်ိန္

ႏွင္းရည္ တစ္စက္ျပီး တစ္စက္

ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတဲ႕ အိမ္မက္ဟာ ငါပါ။

ဒါေပမယ္႕.. မက္မက္ ေမာေမာ

ဆက္မက္ေနခ်င္ေသးတယ္..

ငါ႕ကို မနွိဳးလိုက္ပါနဲ႕..

နွင္းစက္ေလးကို ခ်စ္တယ္။

ေဆာင္းခိုငွက္ေလးေရ..

ဒီေဆာင္းကုန္ရင္

ျပန္ထြက္သြားဦးေတာ႕

နားခဲ႕တဲ႕အကိုင္းဟာ..

ထားခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္

လွဳပ္ခါ က်န္ေနခဲ႕ဦးမွာပဲ..

 သဘာဝတဲ႕လား..

ေဆာင္းတစ္ခ်ိန္ ျပန္လာ ဦးမွာသိေနေပမယ္႕..

ေႏြဦးကို ခပ္တိုးတိုး အျပစ္ဆိုမိတယ္။

ပန္းတို႕ရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ...

 ေနေရာင္ျခည္လည္း

သူလိုေသးတယ္ မဟုတ္လား..

ပြင္႕လန္းပါေစေလ..

ေလေျပသယ္လာမယ္႕

ရနံ႕နဲ႕တင္ အျပံဳးေတြ

ပန္းခင္းႀကီးေလာက္ ပြင္႕တယ္..။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ

ရာသီ အိုခ်ိန္မွာေတာင္

မေျပာင္းခဲ႕တဲ႕ အရာေပါ႕

ႀကည္ႏူးနိုင္ပါေစ..

အဆံုးမဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းရဲ႕ ..

တစ္ေဆာင္း... သစ္ခ်ိန္..

နွစ္ဦးသား.. အျပံဳးေတြ ဆံုပါလိမ္႕မယ္။

အလြမ္းေျပ

( ၁၈.၁၁.၂၀၁၀)